آنژیوپلاستی عروق کرونر

آنژیوپلاستی عروق کرونر
آنژیوپلاستی عروق کرونر یک روش درمانی کم‌تهاجمی است که برای باز کردن عروق کرونر تنگ یا مسدود شده قلب انجام می‌شود. این روش، جریان خون به عضله قلب را بهبود می‌بخشد و از بروز علائم بیماری‌های قلبی مانند درد قفسه سینه (آنژین) و حملات قلبی جلوگیری می‌کند.

 

آنژیوپلاستی عروق کرونر چیست؟

آنژیوپلاستی عروق کرونر (Percutaneous Coronary Intervention – PCI)، روشی است که در آن از طریق یک سوراخ کوچک در کشاله ران یا مچ دست، یک لوله نازک و انعطاف‌پذیر به نام کاتتر وارد عروق خونی می‌شود و به سمت قلب هدایت می‌گردد. سپس، کاتتر از طریق عروق کرونر به ناحیه تنگ یا مسدود شده می‌رسد و با استفاده از روش‌های مختلف، رگ باز می‌شود. اغلب اوقات، برای جلوگیری از تنگ شدن مجدد رگ، یک استنت (فنر فلزی کوچک) نیز در محل رگ قرار داده می‌شود.

چرا آنژیوپلاستی عروق کرونر انجام می‌شود؟

هدف اصلی آنژیوپلاستی، بازگرداندن جریان خون طبیعی به عضله قلب است. این روش برای درمان موارد زیر استفاده می‌شود:

آنژین صدری پایدار: درد قفسه سینه ناشی از کمبود خون‌رسانی به قلب که با فعالیت بدنی تشدید می‌شود.

آنژین صدری ناپایدار: درد قفسه سینه ناگهانی و شدید که ممکن است در استراحت نیز رخ دهد.

حمله قلبی حاد (سکته قلبی): آنژیوپلاستی اورژانسی می‌تواند در عرض چند ساعت پس از شروع علائم، به باز کردن عروق مسدود شده و کاهش آسیب به عضله قلب کمک کند.

تنگ شدن مجدد رگ پس از آنژیوپلاستی یا جراحی بای‌پس: در برخی موارد، ممکن است رگ‌ها پس از باز شدن مجدداً تنگ شوند و نیاز به آنژیوپلاستی مجدد باشد.

مراحل انجام آنژیوپلاستی عروق کرونر:

آماده‌سازی: بیمار در ابتدا توسط پرستار یا تکنسین برای عمل آماده می‌شود. این آمادگی شامل بررسی سابقه پزشکی بیمار، انجام آزمایش‌های خون، بررسی داروهای مصرفی و اطلاع‌رسانی در مورد روند عمل است.

بیهوشی موضعی: برای انجام آنژیوپلاستی نیازی به بیهوشی عمومی نیست. معمولاً از بی‌حسی موضعی در ناحیه ورود کاتتر استفاده می‌شود.

وارد کردن کاتتر: یک سوزن کوچک وارد رگ خونی (معمولاً در کشاله ران یا مچ دست) شده و سپس یک کاتتر نازک و انعطاف‌پذیر از طریق سوزن به داخل رگ هدایت می‌گردد.

هدایت کاتتر به سمت قلب: کاتتر با استفاده از تصاویر اشعه ایکس به سمت قلب و عروق کرونر هدایت می‌شود.

تزریق ماده حاجب: یک ماده حاجب (کنتراست) از طریق کاتتر به داخل عروق تزریق می‌شود تا عروق کرونر در تصاویر اشعه ایکس بهتر دیده شوند و محل تنگی یا انسداد مشخص گردد.

باز کردن عروق: در این مرحله از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود که در بخش بعد توضیح داده خواهد شد.

کارگذاری استنت: معمولاً پس از باز کردن رگ، یک استنت (فنر فلزی کوچک) در محل رگ کار گذاشته می‌شود تا از تنگ شدن مجدد آن جلوگیری کند. استنت‌ها ممکن است از جنس فلز یا داروهای رهاکننده باشند.

خارج کردن کاتتر: پس از اتمام عمل، کاتتر خارج می‌شود و محل ورود آن پانسمان می‌گردد.

روش‌های مختلف آنژیوپلاستی عروق کرونر:

در آنژیوپلاستی، علاوه بر بالون زدن استاندارد، از روش‌های مختلفی برای باز کردن عروق کرونر استفاده می‌شود. در اینجا به مهم‌ترین روش‌ها اشاره می‌کنیم:

بالون زدن استاندارد (Plain Balloon Angioplasty): در این روش، یک بالون کوچک به ناحیه تنگ شده هدایت و باد می‌شود تا رگ باز شود. این روش ساده‌ترین و رایج‌ترین نوع آنژیوپلاستی است.

ترومبوساکشن (Thrombosuction): این روش برای خارج کردن لخته‌های خون (ترومبوز) از عروق کرونر استفاده می‌شود. در این روش، از یک کاتتر مخصوص با قابلیت مکش برای خارج کردن لخته‌ها استفاده می‌شود. ترومبوساکشن معمولاً در موارد حمله قلبی حاد که ناشی از لخته شدن خون در عروق کرونر است، کاربرد دارد.

بالون اسکورینگ (Scoring Balloon Angioplasty): در این روش، از بالون‌های مخصوصی استفاده می‌شود که دارای لبه‌های تیزی هستند که به باز شدن رگ کمک می‌کنند. این بالون‌ها برای درمان تنگی‌های شدید و مقاوم به بالون زدن استاندارد کاربرد دارند.

روتِبلیتر (Rotational Atherectomy): این روش برای برداشتن رسوبات سخت و کلسیم‌دار از دیواره عروق کرونر استفاده می‌شود. در این روش، یک مته کوچک با سرعت بالا چرخانده می‌شود تا رسوبات را بردارد و رگ را باز کند. روتِبلیتر معمولاً در مواردی کاربرد دارد که تنگی عروق به شدت کلسیم‌دار شده و با بالون زدن معمولی باز نمی‌شود.

آنژیوپلاستی با لیزر (Laser Angioplasty): در این روش، از انرژی لیزر برای برداشتن رسوبات یا لخته‌های خون از داخل رگ استفاده می‌شود.

این روش می‌تواند به باز کردن عروق مسدود شده کمک کند.

آنژیوپلاستی با سیستم IL (Intravascular Lithotripsy): در این روش، از امواج صوتی برای شکستن رسوبات کلسیم‌دار سخت در عروق کرونر استفاده می‌شود. این روش برای آماده‌سازی عروق قبل از کارگذاری استنت به کار می‌رود و به بهبود نتایج آنژیوپلاستی کمک می‌کند.

 

مزایای آنژیوپلاستی عروق کرونر:

کم‌تهاجمی: نیازی به جراحی باز قفسه سینه نیست.

بهبود سریع علائم: آنژیوپلاستی اغلب به سرعت درد قفسه سینه و سایر علائم را بهبود می‌بخشد.

دوره نقاهت کوتاه: بیماران معمولاً پس از یک یا دو روز بستری در بیمارستان، به خانه باز می‌گردند.

کاهش خطر عوارض جراحی: نسبت به جراحی بای‌پس، عوارض جانبی کمتری دارد.

نتایج سریع و موثر: می‌تواند به سرعت جریان خون به قلب را بهبود بخشیده و از آسیب بیشتر به عضله قلب جلوگیری کند.

 

معایب و عوارض جانبی احتمالی آنژیوپلاستی عروق کرونر:

خونریزی یا هماتوم: خونریزی یا کبودی در محل ورود کاتتر ممکن است رخ دهد.

آسیب به عروق خونی: احتمال آسیب به دیواره عروق خونی در طول عمل وجود دارد.

تنگی مجدد رگ (رستنوز): در برخی موارد، ممکن است رگ پس از باز شدن مجدداً تنگ شود.

لخته شدن خون: احتمال تشکیل لخته خون در محل استنت یا کاتتر وجود دارد.

آسیب به کلیه: ماده حاجب (کنتراست) ممکن است در برخی افراد به کلیه‌ها آسیب بزند.

حساسیت به ماده حاجب: برخی افراد ممکن است به ماده حاجب حساسیت داشته باشند.

عفونت: احتمال عفونت در محل ورود کاتتر وجود دارد.

حمله قلبی یا سکته مغزی: به ندرت ممکن است در طول یا پس از آنژیوپلاستی، عوارض جدی مانند حمله قلبی یا سکته مغزی رخ دهد.

 

مراقبت‌های پس از آنژیوپلاستی عروق کرونر:

مصرف داروهای تجویز شده: بیماران پس از آنژیوپلاستی نیاز به مصرف داروهایی مانند آسپرین، کلوپیدوگرل و استاتین‌ها دارند تا از لخته شدن خون و تنگ شدن مجدد رگ جلوگیری کنند.

مراقبت از محل ورود کاتتر: باید از فشار وارد کردن به محل ورود کاتتر خودداری کرد و آن را تمیز و خشک نگه داشت.

تغییر سبک زندگی: ایجاد تغییراتی در سبک زندگی مانند ترک سیگار، ورزش منظم، تغذیه سالم و کنترل وزن، برای سلامت قلب ضروری است.

مراجعات منظم به پزشک: بیماران باید به طور منظم به پزشک مراجعه کرده و آزمایش‌های لازم را انجام دهند.

 

 

آیا آنژیوپلاستی عروق کرونر درمان قطعی است؟

آنژیوپلاستی یک درمان قطعی برای بیماری عروق کرونر نیست، بلکه روشی برای بهبود علائم و کاهش خطر عوارض ناشی از این بیماری است. با این حال، با رعایت توصیه‌های پزشک، مصرف منظم داروها و تغییر سبک زندگی، می‌توان از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد و کیفیت زندگی را بهبود بخشید.

 

نتیجه‌گیری

آنژیوپلاستی عروق کرونر یک روش درمانی موثر و کم‌تهاجم برای باز کردن عروق مسدود شده قلب است. این روش می‌تواند علائم بیماری‌های قلبی را بهبود بخشیده و از بروز عوارض جدی مانند حمله قلبی جلوگیری کند. با توجه به تنوع روش‌های آنژیوپلاستی، پزشک بر اساس شرایط بیمار و ویژگی‌های تنگی عروق، مناسب‌ترین روش را انتخاب می‌کند. با این حال، آنژیوپلاستی یک درمان قطعی نیست و نیاز به مراقبت‌های طولانی مدت و تغییر سبک زندگی دارد.

فهرست مطالب صفحه

نوشته قبلی

بالون دریچه میترال

نوشته بعدی

آنژیوپلاستی شریان کلیه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *